Ιωάννης Βαρδακαστάνης

Με τη δημοσίευση της εγκυκλίου της ΑΑΔΕ «Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 51, 78, 80 και 81 του ν.4611/2019 (ΦΕΚ Α’ 73)» ικανοποιείται, έστω και μερικώς, το αίτημα των συλλαλητηρίων του Δεκέμβρη του ΄18 της ΕΣΑμεΑ, σε Ηράκλειο, Θεσσαλονίκη και Αθήνα. 

Στη συγκεκριμένη εγκύκλιο αναφέρεται ότι «τα χρηματικά ποσά που καταβάλλονται από τον Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ) από 1.1.2019 και εξής (σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της διάταξης αυτής), ως προνοιακές παροχές σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία δεν εμπίπτουν σε καμία κατηγορία εισοδήματος και δεν φορολογούνται, συνεπώς δεν υπάγονται και στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν.4172/2013, καθώς σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της διάταξης, η χορήγησή τους δεν αποσκοπεί στην κάλυψη των δαπανών διαβίωσης ενός ατόμου, αλλά στην κάλυψη των αναγκών που οφείλονται πρωταρχικά στην αναπηρία τους και προκύπτουν εξαιτίας αυτής. Το ποσό των προνοιακών παροχών σε χρήμα σε άτομα με αναπηρία, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση ή εισφορά, δεν κατάσχεται εις χείρας του Δημοσίου ή τρίτων, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη προς τη φορολογική διοίκηση και το Δημόσιο εν γένει, τους δήμους, τις περιφέρειες, τα νομικά πρόσωπα των Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού, τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα».

Η ΕΣΑμεΑ ζητούσε τα παραπάνω να ισχύσουν και για τις φετινές φορολογικές δηλώσεις, κάτι τελικά δεν συνέβη. Επρόκειτο για διαχρονικό αίτημα του αναπηρικού κινήματος, το οποίο υποστηρίζει σθεναρά τη θέση του ότι τα επιδόματα για να καλύψουν μόνο τις πρόσθετες ανάγκες που δημιουργούνται από την αναπηρία.